Letra sinqert, e nji studente

                 Tungjatjeta, prindërit te dashur, çka po boni, a jeni mirë, a po lodheni?

    Që 8 muaj ka kalu, qysh jam në fakulltet, e hala s`mriva me ju shkru një letër. Po më vjen boll mare, por po ju premtoj, që krejt kam mi kompenzu. Para se te vazhdoj me shkruajt këtë letër, ju kisha lut me u ulë. Kurrqysh mos e lexoni kët letër në kom.

     Gati mu kan shëru krejt plagët, dhe gati jam shëru krejt, prej traumës që kam duht me kërcy prej katit 4. Kom qen vetëm dy javë në spital, dhe e pamja mu ka kthye gati e tëra, dhe po kthej vetëm ka një herë në ditë.

      Pasi që flaken e kom bo vet, pa qëllim, duhet Universitetit me ja pagu reth 10.000 euro dëmin, po ajo s`është kurgjo, me rendësi është, që kam metë gjallë. Kam pas edhe nafakë, se njeri cili jeton përball domave, e ka pa flaken, dhe i ka thir Zjarfiksat dhe Ndihmën e Shpejt. I njëjti njeri, më ka vizitu në spital, dhe u interesu për mua. Pasi që dhoma ime u kall krejt, qaj njeriu më ka pranu më jetu të aj. E ka banesën njëdhomshe, por e kena super.  Aj është, ja dy herë ma i vjetër se unë, por jena dashuru shumë, njani me tjetrin, dhe e kemi bo plan mu martu. Së kena caktu datën, por kena fol, me qen para se ja nisin te unë, me u pa shenjat e shtatzanis. Paramendoni prindërit e mi, kam mu bo nënë. E di, që menxi po e pritni momentin, kur keni mu bo gjysh, e gjyshe, dhe jam e binden, që bebat(se jena tu i prit 3) keni me i prit më aq dashuri, më sa me keni rethu mua, kur kam qen e vogël.

     E vetmja gjë, që po na vonon dasmën është, që i dashuri im, e ka marr dika difar infeksioni të poshtër. Për shkak infeksionit, jena te dytë, përsëri në spital, po jena shumë ma mirë, fal antibiotikëve cilët po i marrim intravenoz. Doktorët këtë sëmundje po e thirrshin sifillis, a qashtu diqysh.

     E di, që burrin tem, keni mi prit me duart e hapura, dhe ky ka mu bo antar i familjes jon. Aj është shumë njeri mirë, dhe, edhe që se ka as shkollën fillore të kryne, është shumë ambicioz. Normal, ky i takon fes tjetër, por e di qe ju jeni shumë tolerant, dhe s`ka me ju pengu që ngjyrën e lëkurës e ka të zezë. Me siguri keni mi dashtë, si që e dua unë. Pasi që është moshatar me juve, keni mu përshtat shumë mirë, sidomos kur te vijim me jetu te ju, se banesa jon është shumë e vogël, për gjeth këta njerëz. Edhe prindërit e tine ishin shumë njerëzit e mirë, e kishin difar prodhimi të narkotikëve në Afrik, prej nga është edhe buri jem.

     Pasi qe ju shkruajta detalisht krejt çka ka të boj me mu, erdh koha, te ju tregoj, që banesa s`mu ka kall, që skam kurgjo, që skam qen në spital, s`kom as burrë prej Afrikes, as s`jam shtatzëne, as s`jam e infektune. E vërteta është, që kam ra prej provimit, dhe më nji provim kam apstenu.

     Vetëm deshta të ju tregoj, që ne kët bot, egzistojnë edhe shumë sene ma te këqija, se ramja prej provimit.

   Ju donë shumë – çika juaj!!!!